Op de eerste dag van onze studiereis naar Toro, Rueda en Ribera del Duero staat Teso La Monja in de DO Toro op het programma.
Teso la Monja en Numanthia
Teso La Monja is eigendom van de familie Eguren, eveneens eigenaar van top-Rioja-huis Sierra Cantabria dat ik vorig jaar bezocht. Eind jaren negentig kwamen zij naar Toro met als doel daar wijn te maken met ‘power’, zoals de meeste wijnen in deze DO, echter met meer verfijning en elegantie. Aanvankelijk maakte Teso La Monja deel uit van de groep die eigenaar was van het bekende wijnhuis uit Toro, Numanthia. In 2007 startten zij deze bodega en hebben zij geen bemoeienis meer met Numanthia. Het bedrijf beslaat 160 ha waarvan 100 oude stokken.
Biologisch is logisch bij Teso La Monja
Teso La Monja focust zich uitsluitend op het maken van topwijnen, zoals men dat leerde bij Numanthia. De oude pre-phylloxerastokken die hier staan en de samenstelling van de bodem dragen daartoe een belangrijk steentje bij. IJzerhoudende zangrond, kalkhoudende klei en gravel zijn voornaamste de bodemsoorten. Deze bodem houdt het minimale water dat hier (slechts in de winter) valt goed vast zodat de druiven in de warme, droge zomers meestal genoeg water hebben. Irrigatie is wel toegestaan in de DO Toro, maar hier maakt men daar geen gebruik van. Een voordeel van de droogte is dat er weinig ziektes voorkomen in de wijngaard zodat bestrijdingsmiddelen vrijwel nooit nodig zijn. Men werkt deels biologisch en biodynamisch, echter zonder certificaat.
De winery is in een vierkant gebouwd om een binnenplaats heen.
Hoog alcohol is normaal bij Teso la Monja
De druiven worden zeer zorgvuldig behandeld. Ze worden per perceel in kleine kratjes binnengebracht en met de hand gesorteerd. Voor de entreewijnen de gezonde hele trossen, maar voor de topwijnen worden de mooiste druiven stuk voor stuk door een vijftal dames uit de trossen geplukt. Het grootste probleem hier, de droogte, kan namelijk resulteren in druiven met teveel suiker (en dus een te hoog alcoholgehalte) en een te lage zuurgraad waardoor ze log worden en niet lang houdbaar. Het doel dat men stelt is een alcoholgehalte van 14,5%, maar vaak is het wel hoger. ‘That’s normal over here! Locals drink wine at 17%”, lacht de assistent-wijnmaker. De capaciteit is 100.000 liter, verdeeld over vier wijnen. De wijn van de jongste stokken wordt gebruikt voor de tafelwijn uit Rioja. Van de oude stokken oogst men slechts 20 hl/ha.
Teso la Monja, de fermentatiemethodes
Zes verschillende fermentatiemethodes worden gebruikt. Bijvoorbeeld de lage tanks voor Victorino, een van hun topwijnen. Die zijn open en “punch down” wordt handmatig gedaan. Een heel zachte methode om niet teveel te extraheren. De druiven in Toro zijn immers ontzettend rijk. In de andere tanks wordt de punch down gedaan met een machine die ontworpen is door wijnmaker Marcos Eguren. Ook dit is een zachte methode.
De lage, open fermentatietanks voor de Victorine.
Een eigen ontwerp van Marcos Eguren: een machine die het met de voeten treden in de tanks vervangt.
Druiven treden met de voeten
In de grote houten vaten vindt de fermentatie plaats van de topwijnen. Een man in rubberpak treedt de druiven daarin met de voeten. Elk vat bevat druiven uit een ander perceel. Voor het oversteken in een ander vat worden geen pompen gebruikt, maar de vaten worden in hun geheel opgetild zodat de zwaartekracht volop wordt benut. De alcoholische fermentatie is 8 dagen, waarna een maceratie (inweking van de schillen om meer kleur en extract te krijgen) van 20-22 dagen volgt. De houten vaten zijn niet te koelen, dus hier wordt ‘dry ice’ gebruikt direct na de fermentatie.
De eiken fermentatievaten voor de topwijnen.
Geen perswijn in DO Toro
De pers staat ingepakt in folie te wachten op de volgende oogst. Hoewel hij er uitzoet als een basketpress is hij pneumatisch en perst dus zachter. In DO Toro mag geen perswijn worden gebruikt, dus de perswijn gaat naar hun tafelwijnen in rioja. Er is controle op de hoeveelheid die je plukt, maar ook over hoeveel je daarvan produceert.
De pers wacht goed ingepakt op de oogst in september-oktober.
Bijzonder ‘ei’ bij Teso La Monja
In de vatenkelder zien we ook een ‘ei’ , gemaakt door tonnelerie Taransaud in de Bourgogne. Een voordeel van deze vorm is dat een vloeistof erin zachtjes blijft rondbewegen waardoor je een heel zachte maceratie krijgt. Het ei, met een inhoud van 1200 liter, kost een slordige 60.000 euro. Het middelste deel blijkt het best te zijn en dat wordt gebruikt voor de topwijn en is mede daardoor biodynamisch. Het onderste en bovenste deel gaat naar de tweede wijn.
Het ‘ei’ bij Teso La Monja
Tweehonderd procent nieuw eiken
Elke wijn bij Teso La Monja krijg zijn eigen behandeling. Voor de topwijnen vindt de malolactische gisting bijvoorbeeld in nieuw eiken vaten plaats, waarna ze voor de rijping worden overgestoken op wederom nieuwe vaten. 200% Nieuw eiken kun je dus bijna zeggen! Hoewel de topwijnen wel 24 maanden op dat nieuwe eiken rijpen geldt hier: het fruit is het belangrijkst. Het hout moet dat slechts ondersteunen. Wij zijn benieuwd!
De diversiteit van Tinto de Toro
Terwijl de wind om het gebouw giert proeven wij verschillende wijnen. De focus is van de druif tinto de toro heel verschillende wijnen te maken. Dezelfde druif op andere grond, van stokken van een andere leeftijd, een andere manier van wijn maken en een andere opvoeding. Wijnmaker Marcos Eguren is een bescheiden, bijna verlegen man, maar weet exact wat hij wil en is heel precies. Dat proeven we terug in zijn wijnen, wordt ons beloofd.
1) Teso La Monja Romanico 2013
Donker paarsrood, in de neus donker fruit, kruidig. Bosbessen. In de mond veel fris donker fruit. Puur en heel schoon. Hout aanwezig maar ondersteunend. Tannines rond en ook in de afronk aanwezig. Afdronk fris met veel fruit.
2) Teso La Monja Almirez 2013
Nog dikker donkerder. Meer rood fruit, jammy neus. In de mond ook heel sappig en jammy. Tannines ietsje aan de stroeve kant.
3) Teso La Monja Victorino 2012
Ook heel veel fris fruit in de neus. Hout goed geïntegreerd. Snuffelwijn. Veel sap in de mond, ronde tannines. Stevig maar toch elegant. Afdronk fris maar hier ook het hout wel duidelijker te proeven. Moet nog ouderen, minstens een jaar of 5. Hier proef je dat Toro gezien wordt als de meest krachtige wijn van Spanje, zo meldt Frank Smulders, onze ‘reisleider’ en een van de twee Masters of Wine die Nederland rijk is.
4) Teso La Monja Albaster 2012
Ook dikdonkerpaars. Hoewel hij niet helemaal is, is er veel te ruiken en proeven in deze wijn. In de neus heel krudig, kruidnagel, laurier, donker fruit, pruimen. Bessen. Ook in de mond komt dat allemaal terug. Tannines nog best heel stroef. Hout duidelijk aanwezig. Moet nog langer rijpen.
Schoon, complex, precies!
Hoewel de laatste wijn niet helemaal correct was begrijp ik wat er bedoeld wordt met het feit dat men zei dat de wijnmaker van Teso la Monja heel precies werkt. Ze zijn schoon, complex, precies. Ik hou-der-wel-van. Dit is een mooie start van een bijzonder mooie wijnstudiereis! Volgende adres: Numanthia!
Lees hier meer over deze wijnstudiereizen in Spanje
🍇 🍷 🍴 Geen enkel wijn- of ander culinair nieuwtje missen?
Schrijf je dan hier ✏ in voor onze wekelijkse nieuwsbrief!
#DOToro
#wijnstudiereisSpanje
[…] Vorige […]
[…] heel ander bedrijf dan Teso La Monja en Numanthia bezoeken we in Toro als laatste vandaag. Zo groot en ‘rijk’ als zij zijn, […]