De eerste dag van ons wijnstudiereis naar Duitsland brengt ons naar Franken, het land van de Silvaners en het speciale formaat wijnflessen: de ‘Bocksbeutels’. We bezoeken als eerste het prestigieuze Weingut am Stein. Dat wordt een mooi bezoek!
Oesters en Silvaner op de Stettener Stein
Onderweg springt Daniel Full, de ‘Winzermeister’, verantwoordelijk voor alles wat gebeurt in de wijngaard, in onze bus en begeleidt ons naar de wijngaard Stettener Stein. Daar worden we ontvangen door een goedlachse Sandra Knoll. Zij is, samen met haar echtgenoot Ludwig Knoll die wij later zullen ontmoeten, eigenaar van het wijnbedrijf. Sandra heet ons welkom en stelt ook Christian Lau voor, verantwoordelijk voor de commerciële activiteiten. We genieten van een ‘Frankische Picknick’ bestaande uit plaatselijke charcuterie en kaasjes. Én door een van de reisgenoten meegenomen oesters. Die laatste zijn bedoeld als presentje voor de familie Knoll, maar we zijn blij dat gastvrouw Sandra ze met ons deelt! Ze matchen overigens geweldig met de Silvaner MuschelKalk 2014, die Sandra er subiet bij opentrekt. “Silvaner op Muschelkalk is geweldig, bevestigt Erik van Duijn, onze begeleider (De Wijntherapeut) op deze reis. “Muschelkalk geeft hem complexiteit en structuur!” Wij zijn het eens.
Geweldige (liquid:-)) lunch
Sandra, Daniel en Christian begeleiden de lunch en beantwoorden al onze vragen. Over het formaat fles bijvoorbeeld. Voor de ‘instapwijnen’ wordt de Bocksbeutel gebruikt, de traditionele bolle, platte fles. maar naarmate de kwaliteit en complexiteit van de wijn vordert verandert de fles van het type Bordeaux naar die van Bourgogne. Om een onderscheid aan te brengen. Wij worden al blij van de ‘instapwijnen’. Ze zijn schoon, verfrissend. Heerlijk bij onze lunch.
Eigen compost bij Weingut am Stein
Dan neemt Daniel ons mee de wijngaarden in. Hij leidt ons langs een aantal voorbeelden van bloemen en planten die zij zelf zaaien en kweken om in de wijngaard op te groeien. Elke plant en bloem heeft zijn specifieke eigenschappen die iets toevoegen aan de wijngaard. Waar bloemen zijn zijn dieren. Vlinders, vogels, insecten… elk heeft zijn eigen ’taak’ in de wijngaard. Vegetatie tussen de stokken is sowieso goed om de natuur zoveel mogelijk na te bootsen, zo leert Daniel ons. In de eigen composthopen laat Daniel ons het natuurlijke proces zien dat daarin plaatsvindt. Vroeger kocht men bio-kompost. Hoe mooi ook: die werd verhit waardoor veel leven vernietigd werd. Nu leven er de voor de luchtigheid van de aarde de zo belangrijke wormen en andere beestjes nog in de most.
Leerzame wandeling door de steile wijngaarden
Daniel vertelt volop tijdens onze wandeltocht. Over de droogte waar ze momenteel mee te kampen hebben. Over de ruilverkaveling die heeft plaatsgevonden. Over elk moment dat zo belangrijk is in de wijngaard. Zoals ook nu wanneer de knopjes aan de druivenstokken openspringen en o zo vatbaar zijn voor ziektes. Dagelijkse monitoring is noodzaak. Hoe moeilijk dat kan zijn ervaren wij hier in deze steile wijngaarden met een hellingshoek van wel 65%! Machinaal bewerken is niet mogelijk, hoewel soms gewerkt wordt met een primitief ploegje dat met een touw wordt aangelijnd. Een hele klus dus!
Proeven in de wijngaard
Na enige tijd voegt Christian zich bij ons. Met koelbox en glazen. Dat wordt proeven geblazen. Dat doen wij op een mooie plek in de wijngaarden met uitzicht op de rivier Main. Terwijl Daniel vertelt over het belang van koehorens, mest en de manier waarop Weingut am Stein biologisch en biodynamisch werkt laat Christian ons enkele mooie wijnen proeven: Stettener Stein Silvaner en Riesling GG 2013 en de Montonia Weissburgunder 2013. Ik houd van jonge wijnen, maar deze vind zelfs ik kindermoord. Dat belooft wat!
VINZ: fantastische wijnen
We vervolgen onze wandeling. Na een penibele route door het struikgewas bereiken we een punt in de wijngaarden waar duidelijk de beroemde ‘Muschelkalk’ te zien is. Ook daar krijgen wij weer een paar fantastische wijnen te proeven. De VINZ Silvaner en Scheurebe Alt Reben komen van de 65% steile hellingen die we zojuist hebben mogen aanschouwen.
Een zware klim
En dan wordt het menens. Onze bus kan niet komen waar wij ons op dit moment bevinden, vertelt Christian ons met een brede lach. Tja, even een paar ‘hellinkjes’ nemen dus. Er zit niets anders op. Dat is sowieso ZWAAR, maar bij het proeven van de mooie wijnen was er niet veel uitgespuugd waardoor sommigen nu extra hard worden gestraft. Hijgend en puffend komen wij uiteindelijk allemaal bij de bus terecht die ons brengt naar het Weingut, dat zich op een kilometer of zes van de wijngaarden bevindt, op de Würzburger Stein.
Weingut am Stein
Bij het Weingut wacht Christan ons op en hebben we even tijd om ons heen te kijken. Moderne bouw naast traditionele. Christian stelt ons voor aan eigenaar Ludwig Knoll die ons een feestelijk glas Grauburgunder Brut aanbiedt. We bevinden ons in de ultramoderne nieuwbouw van het bedrijf. Zeer stylisch, mooi! Ludwig benadrukt dat we het belangrijkste deel van zijn bedrijf al hebben gezien: de wijngaard. Hier in de wijnmakerij gaat hij slechts verder met wat in de wijngaard is begonnen. De natuur moet ook hier zijn werk doen.We dalen af naar de kelder. “Neem je glas lekker mee, je weet nooit wat we onderweg tegenkomen”, roept Ludwig enthousiast.
De wijnkelder: complete harmonie
Ook in de kelders wordt volop gemoderniseerd. Echter niet alleen met nieuwe snufjes. Een zestal ‘eieren” staat klaar om in gebruik te worden genomen. Naast een dito aantal ingegraven amforen. Ludwig gelooft heilig in de biodynamie. “Lebendichkeit und Harmonie sind wichtig”, zo is zijn overtuiging. De kelder waar wij ons nu bevinden is voor hem een droom die uitkomt. Een kelder met een complete harmonie. De vorm van de ‘eieren’, waarin de gisten heel langzaam hun werk kunnen doen zonder inmenging van de mens. Het materiaal van die eieren, beton: een natuurlijk materiaal dat micro-oxidatie toelaat. De open verbinding in het dak en de vloer. De wanden, bekleed met koper, waarover het zo belangrijker water straks gaat vloeien. Met één ei heeft Ludwig al geëxperimenteerd en is toen overtuigd geraakt van de potentie voor de wijnen. “We moeten luisteren naar de natuur, de zon, de maan. We maken teveel kapot en moeten dat vervolgens repareren. Dat is niet goed”. Daar zit iets in.
Diner in Reisers am Stein
We lopen door de ‘schatkamer’, waar een aantal flessen rustig ligt te ouderen en bereiken via een wenteltrap het restaurant. Buiten laat Ludwig ons nog even een idyllisch klein huisje zien dat wordt verhuurd voor private dining en kooksessies. Wij dineren echter met onze groep van achtentwintig in het restaurant Reisers am Stein, dat door de familie wordt verpacht. Het weer laat toe dat we buiten plaatsnemen (met wat warmte van plaids in de loop van de avond) en genieten van het mooie uitzicht over de stad. Bij het diner drinken we de VINZ Silvaner 2011 en de VINZ Scheurebe 2013. De enige rode vandaag is de Montonia Spätburgunder 2012 die nog wel wat tijd nodig heeft. We sluiten af met Stettener Stein Franken Rieslaner Beerenauslese 2011. Feestje!
En dan is het tijd om afscheid te nemen. We hebben veel gezien en geleerd.
Het was een prachtige eerste dag van de wijnreis!
Weingut: Weingut am Stein
Organisatie: De Wijnschool.nl i.s.m. De Wijntherapeut
Meer over wijnreizen in Duitsland op Anne-Wies.NL? Klik hier
🍇🍷🍴Geen enkel culinair nieuwtje missen? Schrijf je dan hier in✏️voor onze wekelijkse nieuwsbrief!
#wijnstudiereisDuitsland
Geef een reactie