In het dorpje Siefersheim in Rheinhessen, op de grens met de Nahe, ligt het derde Weingut dat wij tijdens onze wijnreis in Duitsland bezoeken: Wagner-Stempel. Graag deel ik dit bezoek met je. Het was namelijk mooi!
Het Weingut Wagner-Stempel ziet er heel verzorgd en gezellig uit. Niet in de laatste plaats door de hand van Lotte Wagner, de moeder van eigenaar Daniel Wagner.
Botteldag bij Wagener-Stempel
We worden ontvangen door Oliver Müller, sinds 2007 de rechterhand van eigenaar Daniel Wagner. Hij verontschuldigt zich voor de hectiek. Gisteren had men te maken met een technisch defect waardoor flessen niet konden worden afgevuld, dus dat staat vandaag op het programma. Er is een bottelmachine gehuurd. “Het bedrijf is te klein om een eigen bottelmachine te kopen. Dat is te duur. We werken al jaren samen met dit bedrijf en dat gaat prima”, verzekert Oliver ons.
De mobiele bottelmachine aan het werk.
De oude kelder van Wagner-Stempel
Het is vandaag broeierig warm. Oliver stelt voor niet de wijngaarden te bezoeken maar de koele kelder. “Gisteren hebben jullie toch al een paar steile wijngaarden bezocht? Door die steile hellingen betaal ik elk jaar een ‘bloedprijs‘”, grapt hij. Het werken is in de steile wijngaarden immers niet zonder gevaar. Wagner Stempel is al in 1845 opgericht. Toen was het, zoals veel bedrijven, een gemengd bedrijf met wijnstokken, akkerbouw en veeteelt. Inmiddels is wijnbouw de enige activiteit. Het bedrijf telt 20 hectare wijngaard, voornamelijk beplant met riesling. We bevinden ons in de oudste kelder waar een perfecte temperatuur en luchtvochtigheid heerst. We zien grote houten vaten, Stückfässer van meer dan 1000 liter. “Die gaan heel lang mee” lacht Oliver. Dat hout proef je niet (meer) terug in de wijnen. SO2 staat er met krijt op. Die zijn leeg en schoongemaakt en wachten op de nieuwe oogst.
Oliver in de oude kelders.
Het geheim van Wagner-Stempel: Porphyr
In het proeflokaal vertelt Oliver over het terroir. Kalk is hier dominant maar om het dorp bestaat de bodem uit meer vulkanisch materiaal, porphyr genaamd. Dat is een heel bijzondere bodem: zo hard als graniet en een lage ph-waarde (hoge zuren) wat de wijnen slank maakt. Er worden wijnen gemaakt in drie klassen: Gutswein, Ortswein en Lagenwein. Oliver breekt een lans voor de schroefdop. Voor de basiswijnen, de Gutsweinen, is een gewone kurk in verhouding veel te duur. Die kost rond de euro per stuk. Bovendien is de uitval door ‘kurk’ een risico en blijven de wijnen met een schroefdop veel frisser.
TIRUS Sekt, gemaakt i.s.m. een sekt-specialist. Hij lag acht jaar ‘sur lie‘. In de neus en mond heel rijpe tonen, maar ook frisse zuren. Ik houd ervan.
Wagner-Stempel, de proeverij
De rosé die we vervolgens proeven heeft frisse zuren, maar is wel wat aan de zoete kant. De Gutswein Riesling is fris, mineralig, lekker sappig en rond. Hij heeft een aangename afdronk met een klein bittertje. De magnum Siefersheimer Riesling 2010 staat niet in de proeflijst, maar Oliver wil hem ons graag laten proeven naast de Siefersheimer Riesling 2014, die nog erg jong en gesloten is. De 2010 daarentegen is een feestje. Een wijn met een complexe neus. In de mond is hij aromatisch met citrus en gedroogde ananas. En ook weer lekker fris. De wijn met ‘Porphyr’ op het etiket is het visitekaartje van Wagner-Stempel, vertelt Oliver en komt van de jongere stokken uit de Grosses Gewächs wijngaarden. Dan proeven we de Höllberg Riesling Grosses Gewächs 2013 naast de Heerkretz Riesling uit hetzelfde jaar. De eerste wijn is krachtig en stevig. De tweede komt van een geologisch identieke bodem, maar een veel koelere locatie. Dat maakt de wijn slanker en mineraliger.
Riesling Kabinett tot besluit
“Limonade uit druiven”, zo noemt Oliver de laatste twee wijnen. De Riesling Kabinett heeft 40 gram restsuiker en 11 gram zuur. De gisting van de druiven voor deze wijn is gestopt door koelen. De wijn heeft daardoor een alcoholgehalte van slechts 8%. Hij is lichtzoet en fris. Het doet me denken de laatste wijnen die de echtgenote van Markus Molitor liet aanrukken tijdens een wijnmakersdiner en de filosofie van Markus achter het lage alcoholgehalte. De laatste wijn is op dezelfde manier gemaakt als die ervoor, echter met 80 gram restsuiker en 11 gram zuur. Deze wijn, de Steinkönig, is heel zoet, maar heeft genoeg frisse zuren. Als Oliver merkt dat niet iedereen het zoet kan waarderen vertelt hij over de diversiteit van wijn: “Op Prowein proefde ik een hele rij jonge Bordeaux-wijnen en daarna Mosel Kabinett. Dat was als Heavy Metal met daarna Mozart. Heel verschillend maar beiden op hun eigen wijze mooi en nodig in het leven.
Na deze wijze woorden nemen we afscheid. Ook dit bezoek was weer een feestje en de wijnen van Wagner-Stempel een aanrader!
Meer over bezoeken aan Duitse wijnbedrijven op Anne-Wies.NL? Klik hier
🍇🍷🍴Geen enkel culinair nieuwtje missen? Schrijf je dan hier in ✏ voor onze wekelijkse nieuwsbrief!
#wijnstudiereisduitsland
Wat leuk dat jullie de 2010 naast de 2014 Riesling vom Porphyr konden proeven. Dan zie je dat het zich loont deze wijnen nu te kopen om er na een aantal jaren flesontwikkeling extra plezier van te hebben.
[…] Vorige […]
[…] plaatsgevonden. De eerste is de Tirus Cuvée Brut van Wagner Stempel, een wijn die ik meebracht van een bezoek aan het wijnhuis in Rheinhessen. Hij heeft een zachte mousse, rijpe tonen van gist, maar is toch lekker fris. Daarna proeven we de […]