Wijngaard MinZeven: BRUUT en BRUIZEND!

(Tot groot verdriet is op 21 juli 2023 de bruissssende Silvia Anthonj aan de gevolge van kanker overleden)

Ein-de-lijk is het dan zover: we brengen een bezoek aan wijngaard MinZeven in Lelystad. Zoveel keren al uitgesteld, zoveel keren al gewijzigde plannen maar o zo blij dat het er eindelijk van is gekomen. Want wat een bijzonder bedrijf is dat!

We worden opgewacht door Silvia Anthonj, voor velen beter bekend onder haar pseudoniem Cordula Eich. Vele jaren werkte ze in Duitsland onder die naam als Super Schoppen wijnproever. Jaarlijks gaf zij de Supermarktwijngids uit. Haar job lijkt aantrekkelijk voor buitenstaanders, maar was in de praktijk keihard werken. ‘Lekker de hele dag aan de wijn’ was in 10 weken tijd elke dag 80 wijnen van supermarktniveau proeven, daarover proefnotities schrijven die klaar moesten zijn voor de deadline van de Supermarktwijngids. Het niveau van veel van de ingestuurde wijnen was helaas zo slecht dat Silvia zich begon af te vragen waarom mensen zoveel moeite doen om zo’n wijn te maken. Dat moest toch beter kunnen?

Stip aan de horizon

Mede door haar gezondheid die haar in de steek liet en haar ervaringen als supermarkt wijnproever besloot ze dat ze zelf het hele proces van wijn maken wilde meemaken. Met haar voeten en handen in de aarde. Van het allereerste begin, het uitzoeken van de wijnstokken, tot de verkoop van haar wijn. En die wijn moest niet zomaar een wijn worden: het moest een mousserende wijn worden, gemaakt zoals champagne, en van topniveau. Ze zette een stip aan de horizon: over 5 jaar, op haar 50^ste verjaardag, zou ze klinken met haar eigen bruisende wijn uit de Flevopolder: BRUUT en BRUIZEND!

Editie Brons, Zilver en Goud

Silvia woonde inmiddels met haar echtgenoot in Lelystad, waar hij een biodynamisch tuinbouwbedrijf had. Voorzichtig plantte Silvia achter het huis een paar wijnstokken aan om uit te proberen welke het best zouden passen in het terroir van Lelystad. Inmiddels heeft zij op een halve hectare 1.500 wijnstokken aangeplant en komt in de zomer alweer de derde Brons op de markt en in april de eerste Editie Zilver. Ieder jaar worden er 2.000 flessen gevuld, waarvan 777 voor de Editie Brons, die na 10 maanden op de gist in het vat, nog 15 maanden in de fles mogen rijpen. Dan zijn er 777 gereserveerd voor Editie Zilver, die nog 30+ maanden in de fles rijpen en de rest blijft liggen voor Editie Goud. Hoeveel maanden gistrijping die gaat krijgen is nog nader te bepalen, maar dat zal nog minimaal 3 jaar duren… De stip heeft ze ruimschoots gehaald en ze is nog lang niet klaar! Onwillekeurig doet zij denken aan snowboardster Bibian Mentel. Wat een kracht straalt zij uit en wat een inspiratiebron om alles uit het leven te halen.

Hibernal, Souvignier en Sauvignac

Drie druivenrassen staan aangeplant: Hibernal voor de strakke zuren en de frisheid van de wijn. Souvignier Gris zorgt daar eveneens voor, maar geeft tevens kruidigheid en aroma’s van abrikoos en honing. En tenslotte Sauvignac voor de stevigheid. Als wij er zijn in half maart maakt Silvia zich zorgen over de droogte: het heeft al weken niet geregend en het opbinden van de scheuten moet binnen 3 weken gebeurd zijn. Door de droogte kan dat nu niet, omdat de scheuten dan zouden afbreken. Fingers crossed voor een paar buitjes dus!

Groen tegen natte voeten

Tussen de rijen druiven groeit gras en worden kruiden en andere gewassen gezaaid, maar rond de druivenstokken is geen sprietje te zien, slechts aarde. Dat heeft twee redenen. Druivenstokken kunnen niet tegen natte voeten en gezien de vochtigheid van de aarde in haar wijngaard in Lelystad kan dat een probleem worden. Tegen de ‘natte voeten’ heeft zij daarom tussen de druivenstokken als ‘vocht opslurpers’ groene paden aangelegd. De zwarte stroken rond de planten houden het hout en het loof in een schimmelvrije omgeving. Daarnaast vangt de aarde door de donkere kleur warmte op en geeft dat terug aan de plant.

MinZeven

MinZeven is de naam van de wijngaard, je snapt waarom voor die naam is gekozen: de wijngaard ligt op 7 meter onder zeeniveau. Je voelt de koele wind die komt van het zilte IJsselmeer, dat slechts één kilometer verderop achter de dijk ligt. Waar we ons bevinden was nog niet zo heel lang geleden de Zuiderzee.  Dit moet dus een bijzonder terroir zijn. Om de uniciteit van het terroir te onderzoeken en in beeld te brengen werkt Silvia nauw samen met de Landbouwuniversiteit in Rheinland-Pfalz en de Universiteit van Geisenheim. Ze gebruikt voor de eerste vergisting van haar druiven uitsluitend de gisten die van nature op de druif aanwezig zijn (spontane vergisting) en voor de tweede vergisting, die in de fles plaats vindt, een gist speciaal gekweekt van haar eigen, natuurlijke gisten. Samen onderzoeken ze wat en hoe dat, en de overige omstandigheden in de wijngaard, de wijnen uit haar wijngaard en andere wijnen uit de Flevopolder zo speciaal maken.

Beschermende netten

Alle rijen druivenstokken zijn voorzien van zwart gaas. Is dat tegen de vogels? “Niet in eerste instantie. We bevinden ons in een natuurgebied waarin reeën vrij rondlopen” legt Silvia uit. “Die beestjes zijn lief, maar ook dol op de eerste groene blaadjes die aan de druivenstokken komen. En zonder die blaadjes krijg je geen druiven. Dus zodra de leggers zijn aangebonden gaan de netten er aan beide zijden langs. Daarnaast geven ze beschutting tegen eventuele hagelbuiten en bieden in de polder een prima bescherming tegen windschade. En inderdaad, helemaal op het eind, vlak voor de pluk, bieden ze bescherming tegen de vogels die wel van een zoet druifje houden.

Biologische wijnbouw

De wijngaard bevindt zich op een stuk grond waar voorheen op biologische wijze groente werd geteeld. Ook nu wordt er in de wijngaard volledig biologisch gewerkt. Dat is een verplichting in deze regio, dus er komen geen eventuele ongewenste middelen van buren in aanraking met de druiven. Silvia gebruikt ook geen koper of andere producten die wel zijn toegestaan in biologische wijnbouw. Ze maakt zelf op een natuurlijke manier haar eigen bestrijdingsmiddelen en zorgt voor een natuurlijk evenwicht in de beplanting in de wijngaard. Zo zaait ze rogge en haver waar andere wijnmakers kiezen voor klaver. Klaver levert immers extra stikstof voor de druiven op. De grond hier is zo rijk dat zij die eerder moet verarmen dan verrijken. Zij zaait dus gewassen die juist veel stikstof verbruiken.

Hygiëne, de basis voor een goede wijn

Na een rondje door de wijngaard (die veel groter blijkt dan wij in gedachten hadden bij ‘slechts een halve hectare’) neemt Silvia ons mee naar haar ‘wijnkelder’ waar ze ons elke stap in haar wijnmaakproces laat zien. Haar ‘kelder’ is de enorme loods die vroeger werd gebruikt voor het tuinbouwbedrijf van haar echtgenoot. Diverse apparaten en een moderne tractor staan keurig op een rij uitgestald. Dat is iets wat overal opvalt: de hygiëne is hier meer dan goed op orde. “Hygiëne is de basis voor een goede wijn, als dat niet op orde is kun je het wel vergeten. Dat geldt vanaf de wijngaard tot aan het moment dat de flessen mijn bedrijf verlaten” betuigt Silvia met klem.

Vinificatie met druifeigen gisten

De voormalige koelcel van het  is nu haar vinificatie ruimte. Er staan enkele roestvrijstalen en twee eiken vaten. Hier vindt de eerste vergisting plaats. De drie druivenrassen worden direct geperst en apart gevinificeerd. Zoals reeds vermeld door een spontane vergisting met druifeigen gisten. Als de wijn klaar is voor de tweede vergisting in de fles worden de roestvrijstalen vaten door een heftruck opgetild en kan het sap worden opgevangen. Geheel door gebruikmaking van de zwaartekracht dus.

BRUUT en BRUIZEND, the making of

In een ander deel van de loods bevindt zich een afgesloten ruimte met een constante temperatuur en luchtvochtigheid. Hier liggen niet alleen de flessen te rijpen, maar vindt het hele vervolgproces plaats. Met een klein apparaat worden 4 flessen op een rij met de hand gevuld. Daaraan voorafgaand worden de flessen gespoeld zodat ze helemaal schoon zijn als de wijn erin komt. De gist wordt toegevoegd, de flessen worden afgesloten met een kroonkurk en ‘sur lattes’ gelegd om te rijpen. Dat gebeurt onder zwart plastic, zodat er geen lichtschade kan ontstaan. Als de wijn klaar is worden pupitres naar binnen gereden. Silvia ‘rüttelt’ de flessen zelf met de hand totdat de flessen ‘sur point’ staan en alle bezinksel in de hals van de flessen terecht is gekomen. Dan komt Volker Raumland in beeld, een van de vele vakmensen uit de wijnwereld die Silvia om zich heen heeft verzameld. Deze Sekt pionier uit Rheinhessen komt langs met apparatuur om te helpen de laatste handelingen te verrichten: het openen van de flessen, het verwijderen van het bezinksel, het afvullen van de flessen (met dezelfde wijn) en het sluiten met een kurk en muselet. Het prachtige etiket wordt door Silvia en haar team met de hand geplakt waarna de flessen in de eveneens prachtig vormgegeven dozen worden verpakt.

Wijn verbindt

Als we afscheid nemen komen er twee gasten het terrein oprijden: de gezusters Weegmüller van het fameuze wijnhuis Weegmüller in Neustad an der Weinstraße komen een weekje genieten van de gastvrijheid van Silvia en het huis bij de wijngaard MinZeven. De zussen verkochten hun familiebedrijf eind 2021 maar waar het bloed kruipt….. Even later zien we Stefanie Weegmüller in de MinZeven wijngaard samen met Silvia in de vroege ochtenduren het hoognodige proces van het opbinden van de scheuten uitvoeren. Friends forever. Wat mooi hoe wijn kan binden, verbinden.

Meer weten of BRUUT en BRUIZEND bestellen of reserveren? Check www.minzeven.com/nl

In deze restaurants kun je genieten van BRUUT en BRUIZEND:

Restaurant Fred, Rotterdam
Restaurant NAZKA, Amsterdam
Restaurant Ratatouille, Harderwijk
Restaurant ’t Grof Zout, Geraardsbergen, België

Meer over BRUUT en BRUIZEND op deze website? Klik hier

🍇🍷🍴Geen enkel culinair nieuwtje missen? Schrijf je dan hier in ✏️ voor onze wekelijkse nieuwsbrief!