Tuica, hoe wordt dat eigenlijk gemaakt?

Vandaag is het hier in ons altijd zo rustige dorpje Leaut in Roemenië, Transsilvanië, een drukte van belang. Een tractor rijdt af en aan met grote houten vaten: er gaat TUICA gemaakt worden! Daar moeten wij natuurlijk bij zijn!

Tuica, wat is dat eigenlijk? Het is een distillaat dat doet denken aan de Nederlandse jenever. Tenminste… de manier waarop het wordt gemaakt, niet de smaak. Tuica wordt hier voornamelijk gemaakt van pruimen en appels. In het najaar zijn de pruimen aan de beurt, in het voorjaar de appels. In de zomer, als de pruimen rijp zijn, zie je overal in de tuinen en langs de weg mensen de pruimen verzamelen. Gewoon oprapen van de grond. Die worden in grote houten vaten gedaan waarin een spontane vergisting begint die enkele weken duurt. En dan gaat het gebeuren.

De Tuica installatie

Een vuurtje wordt gestookt in een speciaal daarvoor gemaakte steenoven. Daarboven bevindt zich een koperen ketel die wordt gevuld met de deels nog gistende pruimenmassa. De massa wordt in beweging gehouden door voortdurend te draaien aan de hendel die aan de ketel bevestigd is. De alcohol verdampt en wordt door een koperen buis naar een ander vat getransporteerd waarin koud water zit. Daardoor wordt de damp weer vloeibaar en de tuica is geboren. Via een kraantje stroomt de tuica uit het vat waar het wordt opgevangen in een teiltje. Het alcoholgehalte is dan zo’n 40%.

Voelen en proeven

De warmte wordt gecontroleerd door te voelen aan de buis, de kwaliteit door proeven. Als de distilleerketel te warm wordt, wordt er wat hout uit de oven opzij gelegd. Het water om te koelen komt uit de beek en wordt regelmatig ververst. De pruimendrab die overblijft verdwijnt na elke batch gewoon in de naastgelegen beek. De Tuica wordt hier doorgaans jong gedronken maar je kunt het drankje jarenlang op eiken vaten laten rijpen.

Tuica: puur natuur

Dat deze Tuica ‘puur natuur’ is mag duidelijk zijn. De rijping en oogst van de pruimen gebeurt geheel zonder bestrijdingsmiddelen of andere onnatuurlijke producten. Niet alleen omdat dat die niet nodig zijn, maar simpelweg ook omdat onze dorpsgenoten het geld niet hebben om de vaak dure bestrijdingsmiddelen aan te schaffen. Ook het hout voor in de oven heeft een natuurlijke oorsprong. Er worden geen bomen voor gekapt, maar men gebruikt sprokkelhout uit het woud.
En o ja… de Tuica bewaren we hier natuurlijk gewoon in de flessen waar eerst het water of de sapjes in zaten. We gooien niets weg! Dus wel ff checken, die waterfles, voordat je er een teug uitneem!

Bekijk hier een kort filmpje over het tuica- maakproces↴