Marras Wines bij Landgoed De Wilmersberg

Een wijnmakersdiner: altijd leuk. Zeker als de wijnmaker in kwestie de vrolijke Martin Lamprecht van het Zuid-Afrikaanse Marras Wines is. En als importeur Kaaps Wijnhuis dan ook nog belooft dat je bij Landgoed De Wilmersberg verwend zult worden met een heerlijk driegangenmenu, dan is het echt feest. Niet zo vreemd dus dat Monique van Kruining* het wel zag zitten om namens Anne-Wies.NL aan te schuiven.

Het feest begint voor mij eigenlijk al onderweg, wanneer ik over een smalle landweg nabij De Lutte richting De Wilmersberg rij. Waar ik ook kijk, overal barst het van de prachtige herfstkleuren en de landelijke omgeving geeft me een relaxed vakantiegevoel. Na een hartelijk welkom bij het hotel-restaurant ontmoet ik Martin, die al druk bezig is om zijn wijnen te laten proeven aan de diverse aanwezigen. Hij schenkt en kletst volop: een mooi moment dus om Martin en zijn wijnen wat nader te leren kennen.

Martin ‘Marras’ Lamprecht

Al gauw blijkt dat Martin lekker recht voor zijn raap is en wel houdt van een geintje. Hij vertelt op heerlijk droge toon hoe hij als student besloot te switchen naar een studie oenologie ‘omdat hij het drinken van wijn zo leuk vond’. Daar kan ik me best wat bij voorstellen als ik hem gedurende de avond bezig zie, want hij heeft haast continu een fles of een glas wijn in zijn handen. Of beide. Dat Martin tussen het geinen en wijndrinken door ook zeker serieus is, blijkt wel uit zijn studieresultaten: hij studeerde cum laude af, leerde daarna van David Nieuwoudt (wijnmaker van Cederberg) in de praktijk de fijne kneepjes van het vak en hij deed ervaring op bij Les Vins de Vienne in de Franse wijnstreek Rhône. Van zijn studievrienden kreeg hij de bijnaam ‘Marras’, die zoiets als ‘vriend’ of ‘metgezel’ betekent. Om deze naam te laten voortleven èn omdat hij een niet al te serieuze naam wilde, besloot hij zijn eigen wijnen onder de naam ‘Marras’ te maken.

Proeverij Marras Wines: 2 Chenin blancs

We beginnen de proeverij met twee witte wijnen van chenin blanc, uit twee verschillende Zuid-Afrikaanse wijngebieden: Swartland en Piekenierskloof. In Swartland bestaat de wijngaardbodem uit verweerd graniet, in Piekenierskloof uit verweerd zandsteen en beide gebieden kenmerken zich door droogte. Wat Martin betreft is die droogte een groot voordeel: hij heeft geen last van ziekten in de wijngaard, hoeft geen bestrijdingsmiddelen te gebruiken en de druivenstokken weten zich wonderwel zelf te redden. Beide wijnen gisten op een combinatie van RVS tanks en houten vaten (deels met natuurlijke gisten) en rijpen daarna nog 6 maanden op de fijne lie.

Dat levert twee heel verschillende wijnen op: de Marras Piekenierskloof Chenin blanc 2017 heeft een intense geur vol tropisch fruit (ananas, mango). In de mond wat meer frisse tonen, met weer ananas en daarnaast peer en citroen. De wijn heeft een mooie zuurgraad die aangenaam in balans gehouden wordt door het wat romige mondgevoel. In de afdronk heeft hij een prettig bittertje. De Marras Swartland Chenin blanc 2017 is frisser in geur en smaak: citroen, grapefruit en gele appel, een vleugje kruidigheid en wat natte steen. Hij is ingetogener qua aroma’s, maar daardoor valt direct zijn (haast iets korrelige) structuur wat meer op. De wijn is mondvullend, zacht en breed en toch verfrissend met goede zuren.

Proeverij Marras Wines: tweemaal The Trickster

Nieuw in het assortiment van Kaaps Wijnhuis zijn twee wijnen genaamd The Trickster: een Cinsault en een Pinotage. Deze wijnen zijn, net als hun naam, wat anders-dan-anders. Ze worden namelijk gedeeltelijk (Pinotage, 30%) of geheel (Cinsault) gemaakt met hele druiventrossen, ondergaan een koude gisting van 7 dagen en rijpen na afloop daarvan nog 3 maanden op de lie.

Bij Marras The Trickster Cinsault 2018 valt als eerste de kleur op: een fonkelende tint paarsrood. De wijn ruikt naar rode bessen en heeft een wat lactische toon. In de mond meer fruit, zoals aalbessen, zwarte bessen en aardbei, maar dit is zeker geen fruitbommetje. De aroma’s zijn namelijk vrij ingetogen en het meest opvallende aan deze wijn is de aangename, ietsje korrelige structuur van de wijn. Daarnaast heeft hij milde tannines en vriendelijke zuren. De andere wijn, Marras The Trickster Pinotage 2018, is qua kleur minder apart maar qua geur juist des te meer: een tikje funky, met een vleugje rubber en wat pruimen. In de mond heeft hij aardig wat zuren, zachte tannines en net als de Cinsault heeft hij opvallend veel textuur. Naast een vleug yoghurt o.a. zwarte bes, zwarte braam en iets rokerigs. Absoluut een anders-dan-anders glas Pinotage

Proeverij Marras Wines: tweemaal rood

Martin staat de hele proeverij al enthousiast te vertellen, maar zodra hij over zijn Grenache begint, gaat hij nog extra stralen. Hij pakt meteen zijn telefoon erbij om foto’s te laten zien van zijn wijngaard met oude stokken grenache en als hij uitlegt hoe zorgvuldig hij te werk gaat bij het maken van de wijn (o.a. om oxidatie te voorkomen), spat de liefde er gewoon vanaf.

Dat maakt natuurlijk nieuwsgierig naar het eindresultaat, de Marras Piekenierskloof Grenache 2017. In de geur heeft deze wijn zoete kers, cacao en kruidigheid. In de mond komt hij rijp, kruidig en vol over zonder zwaar te zijn; een mooie balans. In de smaak rijpe zwarte kersen, bramen, specerijen en drop, maar daarnaast ook zure kersen en een prettige zuurgraad. De wijn heeft vrij milde tannines, een ietwat vlezig mondgevoel en een fijne structuur. De laatste wijn van de proeverij is de Marras Swartland Shiraz-Cinsault 2016. Deze wijn heeft in de neus vooral pruimen en een vleug cacao. In de mond is de wijn vrij intens, rijp, vol en stevig. Qua aroma’s passeren koffie, cacao, pruimen, cassis, bramen en bacon de revue. De wijn heeft redelijk wat tannines, een vriendelijke zuurgraad en een bittertje in de afdronk.

Ronald Bor: chef-kok met een missie

Na deze proeverij heb ik de gelegenheid om even te praten met Ronald Bor, sinds 2011 chef-kok van De Wilmersberg. Ronald blijkt een man met een missie: hij wil juist de vegetarische gast extra verwennen. Als gast in diverse restaurants viel het hem namelijk op dat zijn vegetarische tafelgenoten er vaak maar bekaaid vanaf kwamen met vrij saaie gerechten. Dat moest anders kunnen, dus Ronald besloot de uitdaging aan te gaan en de opzet van zijn menu om te draaien: het uitgangspunt is een vegetarisch zesgangenmenu en de gast kan deze gangen indien gewenst aanvullen met bijpassende vlees-/visopties. Dat blijkt zeer goed aan te slaan, want dit menu is erg populair onder de gasten van De Wilmersberg en velen van hen kiezen zelfs geheel of gedeeltelijk voor de vegetarische variant. Ronald en zijn team werken bovendien zoveel mogelijk met verse producten uit de streek, bij voorkeur biologisch en natuurlijk volgens de seizoenen. Nou maakt zo’n gesprek natuurlijk wel nieuwsgierig naar zijn gerechten (en hongerig)…. Gelukkig word ik op mijn wenken bediend, want het is tijd om aan tafel te gaan voor het wijnmakersdiner.

Het wijnmakersdiner

We beginnen het diner met een glas bubbels. Niet van Marras, maar om in de sfeer te blijven wel uit Zuid-Afrika: de Steenberg Sparkling Sauvignon blanc. Een opvallend aromatische mousserende wijn, vol kruisbes, passiefruit en vlierbloesem. Dat frist de smaakpapillen wel even goed op na de proeverij. Erbij krijgen we om te beginnen alvast een amuse van Twentse shiitake, knolselderij en zwarte knoflook. Een heerlijk hapje met mooi zachte, aardse en iets zoete smaken. Weliswaar niet direct een supermatch met de wijn (alhoewel het kleine zoetje een bruggetje vormt), maar dat stoort niet, want deze amuse is eigenlijk al een klein feestje op zich.

Voorgerecht: Coquille | avocado | limoen | little gem | rode ui

Was de amuse al een klein feestje, het voorgerecht van coquille ‘met een kropje sla, maar dan lekker’, zoals chef Ronald het gekscherend noemt, is helemaal feest. De smaken in het gerecht zijn heel mooi in balans en de verschillende texturen (van boterzacht tot knapperig) maken het geheel lekker speels. Genieten! Ter begeleiding krijgen we de beide Marras Chenin blancs ingeschonken. Lastig om een keuze te maken tussen deze twee: de Chenin blanc uit Swartland past vooral erg mooi bij de zachte smaak en structuur van de coquille, terwijl de Chenin blanc uit Piekenierskloof juist perfect op zijn plek is bij een hapje met bijna alle onderdelen van het gerecht samen. Kortom: op hun eigen manier passen ze allebei.

Hoofdgerecht: Gebraden hertenbout | rode biet | hazelnoot | morilles | gerookte boter

Ook het hoofdgerecht is verre van vervelend: de zeer malse hertenbout heeft een perfecte garing en de aardse smaken van de groenten en de saus combineren daar heerlijk mee. Ook hier krijgen we weer twee Marras wijnen bij te proeven: de Grenache en de Shiraz-Cinsault. De donkere, kruidige tonen in het gerecht (vooral de saus) passen zeer goed bij de Shiraz-Cinsault, maar de winnaar bij dit gerecht is voor mij toch de Grenache. Met zijn vlezige karakter pakt deze wijn de mooie smaak van het vlees en de aardse groenten perfect op, zonder deze te overheersen. Smullen.

Nagerecht: Stoofpeer | ruby couverture | sinaasappel | vanille | specerijen

We sluiten de avond af met een zeer smakelijk dessert met een wat minder gebruikelijk ingrediënt: stoofpeer. Van chef Ronald hoor ik dat dit gerecht ooit ontstaan is doordat zijn oom, die o.a. groente en fruit teelt, eens 2 kisten kleine peren over had en besloot die langs te brengen. Daar moest het team natuurlijk wel ‘iets’ mee doen en zo werd dit nagerecht bedacht. Dat bleek vervolgens zo’n succes, dat het gerecht een blijvertje werd. Terecht, want het is echt heerlijk! Ook in dit gerecht zit weer een fijn verschil in texturen, de smaken zijn niet overdreven zoet en het ijs is echt ontzettend lekker. Hierbij proeven we een glas Rietvallei ‘Red Muscadel’ 2016 uit Robertson (Zuid-Afrika), een zoete dessertwijn met aardig wat alcohol en aroma’s van druif, lychee en een vleugje honing. Qua zoetheid sluit de wijn netjes aan op de zoetste hapjes in het dessert en hij smaakt er prima naast. Een mooie afsluiter zo.

’n Handvol gruis

Op weg naar de uitgang denk ik terug aan wat Martin tussen de gangen door vertelde over de kreet ’n Handvol gruis die op alle achteretiketten van zijn flessen staat. Dit komt uit een Afrikaans gedicht en lied, dat hij ons ook liet horen. Enerzijds staat dit citaat voor hem letterlijk symbool voor het zware werk in de (droge) wijngaard. Anderzijds refereert hij hiermee ook aan de strekking van het gedicht/lied: wat je rijk maakt in het leven is niet je geld, maar je mooie herinneringen. Herinneringen die je volgens Martin samen maakt, bijvoorbeeld door samen van wijn (en eten) te genieten. Best een goed punt. Ik reis een heel stuk rijker terug naar huis.

LINKS:

*Dit artikel is geschreven door Registervinoloog® Monique van Kruining. Monique werkt als wijnadviseur, geeft wijnproeverijen en schrijft over wijn voor diverse websites. Meer van haar lezen? Neem dan eens een kijkje op haar website www.syrahetcetera.nl

Ga hier naar de website van Kaaps Wijnhuis.

Geen enkel culinair nieuwtje missen? Schrijf je dan hier invoor onze wekelijkse nieuwsbrief!