Bij Bodegas  González Byass was ik al eerder. Een uitstapje met de kids tijdens een vakantietripje. We werden rondgereden in een treintje en kregen veel informatie over de geschiedenis maar weinig over sherry. Na een korte sherryproeverij met wat tapas was het feest voorbij. Hoe anders is vandaag onze ontvangst!

González Byass, hoe het begon

Álvaro Plata, international marketing manager, wacht ons op en leidt ons rond over het terrein terwijl hij uitgebreid vertelt over het heden en verleden. Het bedrijf is in 1835 opgericht door Manuel María González die al snel in de gaten had dat de handel met Engeland belangrijk was. Hij kwam in contact met de Engelsman Robert Blake Byass en een aantal jaren later werd die zijn partner: Bodegas González Byass was geboren. Inmiddels is het al de zesde generatie die het bezit bestiert dat nu meerdere bedrijven bezit verdeeld over heel Spanje. Naast Sherry maakt men o.a. ook wijnen in Rioja (Beronia), Toledo (Finca Constancia), Somontana (Viñas del Vero)  en men heeft zelfs een Cavamerk (Vilarnau)!

Real Bodega de la Concha

De eerste bodega die we bekijken is een halfopen ronde: Real Bodega de la Concha, ontworpen door de Fransman Gustav Eiffel en gebouwd in de tweede helft van de 19e eeuw ter gelegenheid van het bezoek van de Spaanse koningin Isabel II. Er liggen ruim 200 vaten La Concha Amontillado. Op de vaten zijn de vlaggen te zien van alle landen waarheen González Byass zijn sherry exporteert.

Gonzalez Byass, de koninklijke kelder, Tip Pepe

Bodega La Cuadrada

De volgende kelder is er een met heel oude vaten. Ruim 4000 liggen er hier. Kort legt Álvaro uit over het gebied en het proces van sherry maken. Dat hadden wij die ochtend natuurlijk allemaal al uitvoerig gehoord bij het Consejo Regulador. Een deel van de druiven wordt machinaal geplukt, maar voor de Tio Pepe gebeurt dat met de hand: “We willen geen oxidatie in deze frêle sherry” zegt ‘Alvaro. Men maakt gebruik van de winden door het openen en sluiten van de grote deuren en ramen. Op de grond onder de solero’s (voor uitleg klik hier voor mijn vorige blog) ligt zand dat natgespoten wordt als dat nodig is om de luchtvochtigheid op peil te houden. Voor de Tio Pepe wordt de sherry niet vat per vat van de ene criadera-laag naar de andere overgestoken, maar een hele laag wordt geblend voordat de sherry naar de  volgende criadera gaat. Zo blijft de kwaliteit  het meest homogeen. Dat oversteken gebeurt vier keer per jaar. De oudste sherry in de Tio Pepe is altijd meer dan vier jaar. Er zijn twee classificaties voor sherry: VOS (Very Old Sherry, minimaal 20 jaar doorgebracht in het solerasysteem) en VORS (Very Old Rare Sherry, minimaal 30 jaar). Gonzalez Byass heeft er vier van de laatste soort zoals de NOE, die wij later zullen proeven.

González Byass, de oude vatenkelder , Tip Pepe sherry

Bodega Los Apóstoles 

Inmiddels zijn we aangekomen in een bijzonder mooie kelder met zeer oude vaten: Los Apóstoles. Het grootste vat is enorm: 16.500 liter! Dat is gelijk aan 33 vaten. Jezus stierf op 33-jarige leeftijd. Dat kon geen toeval zijn dus zijn 12 apostelen moesten bij hem zijn. Een twaalftal grote vaten met de namen van de apostelen staan dus hier aan weerszijden van het grote vat. We steken een straatje over dat een dak heeft van druivenranken. Deze straat kocht de familie González omdat het onhandig was dat hun twee bedrijven door een publieke straat van elkaar gescheiden waren. “Het zal wel met wijn zijn betaald” grapt Álvaro. We komen een enorme ruime hal binnen waar niet veel vaten liggen. Deze wordt gebruikt als trouwlocatie en andere feestelijke aangelegenheden.

picstitch

Bodega Los Reyes

Tot slot bezoeken we de Bodega Los Reyes, de ‘koninklijke kelder’. Hier liggen vaten met familiewapens en handtekeningen van de vele vorsten die de bodega hebben bezocht. Ook filmsterren en andere bekende personen hebben hun handtekening op de vele vaten gezet. Álvaro wijst ons op het vat waarvan de zijkant doorzichtig is. De laag flor die wij zien lijkt heel dik maar in werkelijkheid is het maar een heel klein laagje. Er is net sherry uit genomen, dus de flor moet zich weer herstellen. Dat duurt slechts enkele uren. De flor zakt naar de bodem en is daar de starter voor de nieuwe flor. Ook bij de Royal Cellar is een klein museum met een grote hoeveelheid flessen die door de jaren heen is bewaard. De bibliotheek, noemt Álvaro het.

picstitch

Tio Pepe… oom Pepe

We lopen langs een schilderij met daarop José Angel de la Pena, de oom van grondlegger Manuel María González. Zijn koosnaam was ‘Pepe‘. Manuel gaf zijn oom, een kenner op sherry-gebied, deze kleine kelder zodat hij op zijn oude dag nog wat kon ‘knutselen’ met sherry. In die tijd was droge sherry nog niet veel gevraagd, dus de verrassing was groot toen de Fino die ‘Pepe’ adviseerde een succes bleek. Als eerbetoon noemde Manuel die sherry naar zijn oom (tio is Spaans voor oom) en Tio Pepe was geboren. Álvaro toont ons een vat met de handtekening van Luiz Perez Solero, de vroegere marketing director van González Byass. Zijn initialen met een hoedje op. Dit was de inspiratie voor het inmiddels alom bekende Tio Pepe logo.

picstitch

Palomino Fino

Antonio Flores, hoofd van de wijnmakerij leidt de proeverij. Hij spreekt geen Engels dus Álvaro vertaalt voor ons. We hebben een placemat voor ons met tien glazen en beginnen met de eerste links, de Tio Pepe. “Tio Pepe is het zand van Andalusië in een glas”, vertaalt Álvaro de woorden van de enthousiaste Antonio Flores. De verwarring slaat toe als Antonio de wijnen kris-kras door elkaar pakt. Maar wat hij doet klopt. We proeven eerst een aantal wijnen van de Palomino Fino druif, gevolgd door blends van Palomino Fine met Pedro Ximenez om te besluiten met twee 100% PX wijnen. “Palomino Fino in de drie fases van zijn leven”, omschrijft Antonio de eerste drie. “Happy and vivit” als Tio Pepe Fino, “Adult” als Viña Alb Amontillado en “Oud met veel kennis”  als Del Duque VORS Amontillado. Zo wil Alfonso ook wel rijpen, lacht hij ons toe.

picstitch

Palomino & Pedro Ximenez

Na de vierde sherry van de Palominodruif proeven we vier blends. De ‘Cristina’ Oloroso van 87% Palomino en 13% Pedro Ximenez en de ‘Apostoles VORS medium Palo Cortado’  in dezelfde blend-verhouding kunnen mij persoonlijk zeer bekoren. De eerste is heel fris in de neus met veel rijp fruit en rijk in de mond. De Apostoles heeft een beetje een stallige neus. Ik houd daarvan. “Vino Amaroso” noemt Antonio hem, wijn van de liefde. Daar kan ik me wel iets bij voorstellen. De volgende twee sherry’s worden al wat stroperiger. De ‘Solera 1847’ en de ‘Matusalem VORS’ zijn beiden cream-sherry’s met 75% Palomino Fine en 25% Pedro Ximenez. De eerste heeft 8 jaar in de solera doorgebracht, de tweede wel 30 jaar! Beiden weer heel mooi, waarbij de tweede de overtreffende trap van de eerste is. “Bittersweet“, zegt Antonio over de laatste.

Pedro Ximenez

Tot slot zijn de zware jongens aan de beurt, de ‘Nectar’ en ‘Noe’,  beiden van 100% Pedro Ximenez. De druiven voor deze sherry’s zijn voordat ze geperst worden op matten te drogen gelegd waardoor ze ingedroogd zijn en zeer geconcentreerd. Ze bevatten veel suiker waardoor de fermentatie lastig is. Bij 5-6 graden alcohol worden ze versterkt met alcohol en vervolgens in het solerasysteem gedaan om te rijpen. De eerste heeft 9 jaar in de solera doorgebracht, de tweede meer dan 30 jaar. In de neus én mond dadels, krenten, koffie en lavas. Met name de laatste houdt ‘legs’ in het glas. “NOE drink je niet bij een dessert”, zegt Antonio, “NOE ís een dessert“! We snappen wat hij bedoelt.

 foto 2     foto 3

González Byass, de tapas-lunch

We nemen afscheid van Antonio Flores en Álvaro Plato begeleidt ons naar een prachtige locatie op het terrein waar een uitgebreide tapas-lunch op ons wacht. De sherry’s die daarbij geschonken worden zijn de Tio Pepe, Viña AB  en Leonor Palo Cortado 12 años. Voor we vertrekken laat Álvaro ons nog de brandystokerij zien waar zij hun eigen brandy’s ‘Soberano‘ en  ‘Lepanto‘ stoken.

        foto 2       foto 3

De rest van de middag hebben we vrij. De meesten brengen die door met een korte wandeling in Jerez om daarna in of bij het zwembad van het hotel bij te komen van deze indrukwekkende en inspirerende ‘ochtend’. Dat is wel nodig want een mooie diner bij restaurant ‘La Carbona’ in Jerez wacht op ons.

Geen enkel culinair nieuwtje missen? Schrijf je dan hier in voor onze wekelijkse nieuwsbrief!

#bezoekaanjerez