Hoezo Bordeaux?

Bordeaux? Koopt men dat nog? Drinkt men dat nog? Is dat niet heel erg twintigste eeuw? Dat dat geenszins het geval is bleek vorige week op de proeverij van de jaargang 2012 van de Union des Grands Crus de Bordeaux in de sfeervolle wintertuin van Grand Hotel Krasnapolsky. Deze proeverij werd georganiseerd door het wijnmagazine Perswijn i.s.m. Bolomey Wijnimport en Wijnkoperij Okhuysen. De opkomst was groot.

Merlot vs cabernet sauvignon

Dit ‘rondreizend circus’ had voorafgaand aan deze dag al een tour door Amerika gemaakt en is via Parijs en Brussel in Amsterdam beland. Zo gek dus niet dat sommige heren en dames achter de tafels een wat vermoeide indruk maakten. Zo niet Frédéric Vicaire, co-owner van Château Coufran en Château Verdignan.

Frédéric Vicaire (foto: LinkedIn)

Vol enthousiasme vertelt hij over beide huizen en waarom er zoveel merlot in de blend zit: wel 85%! Ooit zijn bij Coufran alle wijnstokken gerooid en is er vrijwel alleen merlot aangeplant. ‘Die is immers eerder rijp dan bijvoorbeeld cabernet sauvignon en daardoor geschikter voor ons klimaat”, leert Frédéric ons. Dat ze daar goed aan deden bewijst ook deze jaargang 2012. Dat was een lastig jaar waarin de cabernet moeilijk rijp werd. Bij de meeste châteaux is dan ook beduidend meer merlot in de blend gegaan dan normaal het geval was.

Proefnotities

Helaas heb ik niet alle wijnen kunnen proeven en stond een enkele wijn uit de proeflijst niet op tafel, maar ik heb toch een redelijk beeld kunnen vormen van de diverse crus. Mijn voorkeur ligt dit jaar niet bij Margaux ((nog?) heel gesloten), hoewel Desmirail (54%m/46%cs), Kirwan (68%cs/20%m/7%cf/5%pv) en Labegorge (50%m/40%cs/5%cf/5%pv) van mij een BL-letje (=best lekker = mooi) kregen. De wijnen uit Saint Julien bekoorden mij meer: de meeste wijnen hadden veel sap en fruit en een frisse afdronk. Beychevelle (47%cs/44%m/4%cf/5%pv), Branaire Ducru (68%cs/24%m/5%pv/3%cf) kregen dezelfde score van mij net als Gruaud Larose waarvan ik de percentages niet had genoteerd. Mooi hout in die laatste. De Pomerols, waaronder La Croix de Gay van 100% merlot, hadden allen veel donker sappig fruit in de neus maar dat kwam niet helemaal terug in de mond. Saint Émilion heb ik helemaal niet kunnen proeven. Angelus heb ik overigens niet kunnen ontdekken.

Mijn favorieten

Van één wijn uit Bordeaux waar ik jaren geleden mee kennis maakte word ik nog altijd heel blij: Les Carmes Haut Brion. De wijn heeft veel cabernet franc en daar houd ik van. 55% Dit jaar, naast 30% merlot en 15 % cabernet sauvignon. Veel donker fruit en sap, dik en toch elegant met ronde tannines.

Mijn ‘all-time-favorite’

Een tweetal andere wijnen uit Pessac-Léognan (waar ik onlangs een bezoek aan mocht brengen, blog volgt) kunnen mij ook bekoren. De wijn van Domaine de Chevalier heeft lekker veel sap en ronde tannines die van Smith Haut Lafitte is rond, elegant en komt heel fris over.

Iets zoets tot besluit

Van de Sauternes die genoemd worden in het proefboekje staan de meeste niet op de proeftafels. Vonden de Amerikanen ze zo lekker? Van degenen die er wel stonden werd ik niet echt enthousiast, hoewel Doisy Daëne, met zijn zachte, elegante vlierbloesemkarakter mij nog wel is bijgebleven.