Onverwacht even in Londen en dan bij Duck & Waffle willen eten? Kleine kans dat dat lukt: maanden vooruit zijn alle weekenden volgeboekt! Wij hebben dus geluk dat wij op een vrijdagmiddag om 15.30 uur nog een tafeltje kunnen bemachtigen voor de lunch.
Duck & Waffle: a skyway to heaven
Een late lunch, dat dan weer wel. Het voordeel? Terwijl je bij Duck & Waffle geniet van heerlijke gerechtjes en een geweldig uitzicht over de stad Londen, verandert het beeld langzaamaan in een sprookjesachtige lichtjeszee. London by night… prachtig! In de Heron Tower, waarin Duck & Waffle zich bevindt, schiet de glazen lift met een enorme vaart naar de 40ste verdieping. Als we uit de lift stappen klinkt er lekkere loungemuziek. In de bar is het gezellig druk. De vrijdagmiddagborrel is al vroeg begonnen. Het uitzicht in Duck & Waffle is geweldig, net als de sfeer. We moeten even wachten op ons tafeltje maar dat is in deze omgeving niet vervelend. Zeker niet met een glas Veuve Clicquot champagne in je hand.
Duck & Waffle, genieten op grote hoogte
Het interieur bij Duck & Waffle ziet er basic uit, met houten tafels en stoelen en hier en daar een paar hippe banken.
Maar de grootste trekker bij Duck & Waflle is natuurlijk het uitzicht. Aan drie zijden van vloer tot plafond zijn de wanden van glas. We voelen ons letterlijk en figuurlijk ‘in de wolken‘.
Ducke & Waffle, de lunch
De kaart van Duck & Waffle is niet heel uitgebreid, maar er is keuze genoeg voor een mooie lunch. Uit de ‘Seafood Bar’, ‘Small plates’ en gerechten ‘For The Table’ kiezen wij voor de ‘Yellowfin Tuna / avocado, balsamic, radish, foie gras‘ en de ‘Foie gras crème brûlee / butter roasted lobster, toast brioche‘ die wij delen. We gaan af op het wijnadvies van de speciaal opgetrommelde sommelier. Een glas Petaluma riesling 2011 uit Clare Valley, Australië, bij de tonijn en een glas Riesling 2013, Dr. Loosen uit de Pfalz, Duitsland, bij de foie. Beide gerechtjes zijn geweldig. De tonijn is grof gesneden en op een perfecte temperatuur. De wijn smaakt er prima bij. Hoewel het een mooie is, ben ik over deze wijn bij de foie minder te spreken. De Duitse Riesling heeft weliswaar een ietsje zoet, de reden dat de sommelier hem adviseerde, maar naar mijn smaak is hij te ‘spritzig’ en strak bij het zoet en de cremigheid van de foie.
Duck & Waffle
Als je bij Duck & Waflle bent éét je natuurlijk ook Duck & Waffle! Bij dit hoofdgerecht, de ‘Duck & Waffle /crispy leg confit, fried duck egg, mustard maple syrup‘, geeft de de sommelier het advies te kiezen uit drie wijnen: een stevige Shiraz uit Zuid-Afrika (Journey’s End 2009, Stellenbosch), een Pinot Noir uit Australië, (Best’s Great Western Pinot Noir 2011), of een Nebbiolo (Produttori del Barbaresco 2012, Langhe). De shiraz lijkt ons wat te heftig voor de lunch en tussen de andere twee kunnen we moeilijk kiezen, dus nemen we ieder een verschillend glas. De ‘Duck & Waffle’ is heerlijk! Wat een bijzondere combinatie! De eend heeft een lekker krokant velletje. Met de wafel, het jusje met mosterdzaadjes en het gebakken eitje (sunny side up) erg lekker!
Het geheel heeft een wat zoetig karakter waardoor naar mijn smaak beide rode wijnen, hoewel heerlijk, niet goed passen. Ze hebben teveel zuren en zijn te ‘dun’ in de mond met, vooral de Nebbiolo, teveel stroeve tannines. We bestellen nog een glas Petaluma riesling om te vergelijken en die past inderdaad beter. Romig mondgevoel, zoetje, stevig. Als je voor rood zou gaan denk ik meer aan een Pinot Noir nieuwe-wereldstijl. Of in elk geval een rode met weinig (of ronde) tannines en een (denkbeeldig) zoetje.

Genieten op hoog niveau. Letterlijk en figuurlijk!
Voor een dessert hebben we geen plaats meer, dus delen we een Duck & Waffle kaasbordje terwijl buiten de avond valt en het uitzicht een sprookjesachtige uitstraling krijgt. Na een perfecte espresso nemen we afscheid. Duck & Waflle: we hebben genoten!
LINKS:
Geen enkel culinair nieuwtje missen? Schrijf je dan hier in voor onze wekelijkse nieuwsbrief!
Ga hier naar de website van Duck&Waffle
Nog een tip voor Londen: NOPI Ottolenghi
(Dit bezoek vond plaats november 2014)
[…] op 135 meter hoogte in Den Haag. ‘In de wolken’ dineren deed ik enige tijd geleden in Londen, bij Duck and Waffle op de 40st verdieping van de Heron Tower. Dat was fantastisch! En nu dan eindelijk eens dichter […]