Arthur van Amerongen (1959) was jarenlang correspondent in Beiroet en Jeruzalem.
Daarna verbleef hij zes jaar in Zuid-Amerika. Sinds 2010 woont hij in de Portugese Algarve en schrijft Van Amerongen columns voor de Volkskrant, HP/De Tijd en nu dus ook voor Anne-Wies.NL. Met Reggie Smith (wijnimporteur Maria Gomes) werkt hij aan een vijfdelige serie over wijn Portugal. Deel 1 over de Algarve en de Alentejo kwam in oktober 2021 uit. Deel 2 over Lissabon en omstreken verschijnt in april 2022. Op Anne-Wies.nl deelt hij zijn Portugese avonturen. Vandaag de eerste. Over kerst met kabeljauw en de Chinees.
“Het is hier al de hele week 22 graden met een knalblauwe hemel. Alles groeit en bloeit in de Ria de Formosa, het natuurgebied dat ik als mijn achtertuin beschouw. Eigenlijk kan ik aan niks merken dat Kerstmis nabij is. De typisch Hollandse adventgezelligheid is hier ver te zoeken. De dorpjes en stadjes zijn sfeervol verlicht en opgevrolijkt met een presépio, een in de regel aandoenlijk knullige kerststal, maar de inheemsen zijn helemaal niet in blijde verwachting maar brommerig en stoïcijns als altijd.
Bij de Lidl en de Aldi zijn de gedroogde kabeljauwmoten in de aanbieding want dat vindt de Algarviaan lekker op Kerstavond: bacalhau met aardappelen en stukgekookte kool. Ik heb die consoada, zoals dat avondmaal heet, een keer mogen genieten bij een Portugese familie. Iedereen had een jas aan, de zwerm peuters terroriseerde de grote mensen, tl-buizen knipperden en zoemden dat het een aard had en de televisie stond zo hard aan dat een fatsoenlijk gesprek onmogelijk was. Die avond kon ik me iets voorstellen bij familicide én infanticide.
Een paar jaar geleden organiseerde ik een pakjesavond met kinderloze expats en het hele zwikkie was al stomdronken voordat de ingehuurde Kerstman kwam. De gemiddelde leeftijd lag rond de zeventig, ik was de jongste met met mijn achtenvijftig lentes.
Sindsdien beperk ik het kerstgevoel tot een stevige lunch bij de Chinees, een bastion van gezelligheid in de Algarve dus dan weet u wel hoe de vlag er bij hangt. Moeder de vrouw is altijd helemaal in haar nopjes met de kalender die we bij het vertrek krijgen.
Eens vroeg de eigenaresse van de Chinees of het niet triest was om kinderloos te zijn. Haar zoon van drie zat achter een telraam. Toen dacht ik: dit jaar geef ik je de Chinese vertaling van de bestseller van Corine Maier: No Kid. 40 redenen om je vooral niet voort te planten.”
🍇🍷🍴Geen enkele column van Arthur van Amerongen missen? Schrijf je dan hier in ✏️ voor onze wekelijkse nieuwsbrief!
#arthur
Hallo Arthur van Amerongen en Anne Wies, oh kijk aan, gelukkig is er goede wijn en fatsoenlijk eten aldaar. De waarschijnlijk mooie natuur pareltjes maken het geheel nog te doen.. Ik denk de sfeer te herkennen als je het het over tl buizen en de vrijheid van kinderen en wat ruwe gedragsregels van de doorsnee Portugese mens hebt. Mijn leeftijd is een 63 jaar reeds en twijfel of ik straks in de winter een half jaar Algarve doe, de inland van Malaga of misschien Andalusië? Ach, een luxe probleem veronderstel ik. Zomers vind je mij in de Diois tussen Valence en Gap, le Vercors en de Baronnies.. Succes beiden met jullie plannen tot het meer verkennen van de authentieke Portugese wijnen, zeker de moeite waard al is het maar om de hardwerkende eerlijke Portugees beter te leren kennen.
Dat klinkt als geen slecht leven, dat van jou:-). Portugal is inderdaad het ontdekken waard!