Onze laatste ochtend in Portugal steken we de Douro over naar Vila Nova de Gaia. Daar bevinden zich de beroemde portlodges waar de rijping, botteling en etikettering van de ports plaatsvindt.
Historische kelder van Niepoort
De bus stopt in een smal straatje maar nergens zien we iets dat er op wijst dat de lodges van Niepoort zich hier bevinden. Dan komt exportmanager Paulo Silvo ineens vanachter een enorme deur te voorschijn. ‘1837’, staat daar boven. Binnen zien we donkere vaten in diverse, vooral heel grote, maten. Paulo vertelt dat ze geen naambord op de deur hebben omdat ze geen rondleidingen doen voor toeristen. Vila Nova de Gaia is een goede plek om de ports te laten rijpen. Beter dan meer landinwaards waar de druiven groeien. Naast de noordelijke, dus koele, ligging profiteert men hier in Vila Nova de Gaia van de invloed van de Atlantische Oceaan met zijn koele winden. Het pakhuis van Niepoort is authentiek. Geen tegels op de muren of vloer. Om de luchtvochtigheid op peil te houden wordt de grond regelmatig natgespoten.
Vatenkelder
De ruby port wordt bewaard in de allergrootste vaten. Daar komt vrijwel geen zuurstof bij dus de port houdt zijn paarse kleur en fruit. In de kleinere vaten, ‘pipes’, zit 550 liter. Daarin worden de ports bewaard die langer moeten rijpen. Het hout moet niet nieuw zijn en niet uit Amerika of Frankrijk komen. Dat zou teveel hout- en toastaroma’s aan de port geven. Het is een groot probleem in de Douro om oude vaten te vinden. Ook voor whisky, sherry en bier zijn ze populair. Tegenwoordig kost een pipe al zo’n 1000 euro!
Demijohns
Paulo neemt ons mee wat dieper de kelder in naar een prachtige ruimte. Een tafel voor de lunch staat voor ons al klaar, maar eerst mogen we nog even genieten van de ‘schatkamer’. Achter een stevig hek zien we tientallen grote glazen flessen gevuld met port. Dit zijn zogenaamde ‘demijohns’, letterlijk vertaald ‘mandflessen’. In deze mondgeblazen flessen worden de oude ports bewaard als ze voldoende vatrijping hebben gehad. Na een soms jarenlange rijping in deze demijohns wordt de port gedecanteerd en in gewone flessen gebotteld.
Sushi
Als we uitgeneusd en -gefotografeerd zijn wordt een tweetal grote schalen met sushi op de tafels gezet. Paulo vertelt trots dat ze bij een kennis van hem vandaan komen die de beste sushi’s van heel Portugal maakt. En hij heeft niets teveel gezegd! Naast de traditionele sushi met zalm, tonijn etc. eten we ze zelfs met banaan! Heerlijk vers en perfect op temperatuur. Maar… wat drinken we daarbij? De Dry White is een goede begeleider, evenals de Tiara 2008. Hoewel ik stiekem denk dat de onder flor gerijpte Navazos die we gisteren proefden de allerbeste combinatie zou zijn.
Niepoort éclairs
Paulo gaat aan de slag. Na de LBV 2009 opent en decanteert hij een Vintage 2005 gevolgd door een ouder exemplaar: Vintage 1982! We krijgen daarbij een éclair geserveerd en dat is er niet zomaar een! Deze is gemaakt door een speciale bakker in samenwerking met Niepoort. In de room is Niepoort rubyport verwerkt . Deze éclairs zijn zoet, maar veel minder dan die ik tot nu toe proefde. ‘Even in the éclairs the Niepoort acidity is there’ lacht Paulo.
En dan nemen we afscheid. We hebben genoten van een paar heerlijke én leerzame dagen in de Douro-streek. Het was mijn derde keer, maar zeker niet de laatste!
LINKS:
Importeur: HorizonWines
Geen enkel culinair nieuwtje missen? Schrijf je dan hier in voor onze wekelijkse nieuwsbrief!
#Niepoort
#porthuis
#port
Geef een reactie