Bezoek aan Niepoort dag 3: Baga in Bairrada

Tijdens de wijnreis naar Niepoort bezoeken we ook zijn wijnmakerij in Bairrada. We overnachten in Hotel Bucaco, een voormalig jachtpaleis van het Portugese vorstenhuis dat ligt in het Nationaal Park Serra do Bussaco. Wakker worden in een paleis. Wie wil dat nou niet?

Koninklijk diner

Niet iedereen is even wakker deze morgen. Dat zóu aan de avond ervoor kunnen liggen. Exportmanager Paulo Silva bracht veel mooie wijnen mee aan het diner. Bij de soep met bonen en het speenvarken proefden we twee wijnen die speciaal waren gebotteld voor het hotel (Bucaco Branco en Bucaco Tinto) en verder die van Niepoort. Achtereenvolgens waren dat de Riesling Au…Au…., een nieuwe Bairrada uit het vat (kwam nogal hard en bitter over, dus we zijn benieuwd als we die morgen weer proeven!), de Lagar de Baixo Tinto 2012 en vervolgens de Poeirinho (druif: 100% Baga) naast de Conciso (fieldblend), beiden 2012. Paulo opende tot slot nog een tweetal ports: Vintage 1983 en Vintage 1987. Misschien hadden we de Messias Método Classico als slaapmutsje er beter niet achteraan moeten doen?

Quinta de Baixo, Bairrada

Als we bij Quinta de Baixo ADEGA in Bairrada arriveren wacht Dirk van de Niepoort ons op. In 2012 kocht hij dit domein en hij is wild van het terroir, met name de bodem die dezelfde kalk als in Jerez en de Champagne bevat. Dat is vooral voor de witte wijnen geweldig. Maar hij windt er geen doekjes om dat de wijnen uit deze streek geen makkelijke wijnen zijn. De meest voorkomende druif hier is de Baga, een lastig ding. Erg gevoelig voor rot en dat komt hier nogal vaak voor door de warmte in combinatie met de koelere lucht en mist die de Atlantische Oceaan met zich meebrengt. Het is dan ook zaak om op tijd te plukken en goed te sorteren. Door die vroege pluk hebben de wijnen dan ook een hoge zuurgraad. En jawel, dat is juist waar Dirk van houdt. Hoewel hij ons waarschuwt bij de eerste wijn die we te proeven krijgen: “Are you ready to suffer?”

Proeverij: Baga

We proeven een reeks wijnen uit diverse vaten. Intussen vertelt Dirk dat hier biodynamisch wordt gewerkt. Er staan stokken van meer dan 80 jaar oud die niet worden geleid maar groeien als zogenaamde ‘bushvines‘.  We proeven eerst de Poeirinho 2012 die we gisteren bij het diner hadden. Poeirinho is een oude naam voor de Baga-druif. Nu ruiken en proeven we veel meer kersenfruit dan gisteren. We vinden hem allemaal mooier. “Komt omdat ik er niet bij was gisteren”, grapt Dirk. Dan proeven we dezelfde wijn uit 2013. Deze heeft nog meer kersenfruit maar tegelijk ook veel meer zuren. “Als je van dit soort wijnen bent gaan houden wil je die blockbusters niet meer” verzekert Dirk ons.      

Syrah, Merlot en Dao 

Na de Baga proeven we een Syrah uit 2013 met een wel heel stallige neus. Hij heeft veel bessenfruit maar is tegelijk licht en elegant. De Merlot 2012 die we vervolgens proeven stond er al aangeplant toen Dirk het perceel kocht. Hij houdt niet van dit druifje dus besloot hem te rooien óf er een heel mooie wijn van te maken. Mijns inziens is hij in dat laatste geslaagd. De wijn heeft lekker veel fruit met wat aardse tonen. Hij is wat voller dan de Syrah met mooie zuren en een dito lengte. Hij is gemaakt in 100% barrique, deels nieuw, maar het hout is zeker niet overheersend. De laatste rode die we proeven is de Dao 2013. Die heeft wat groene paprikatonen en behoorlijk stroeve tannines. Ik kan bijna mijn lippen niet meer van elkaar krijgen.

Terroirwijnen bestaan niet meer! 

De volgende wijn die Dirk inschenkt is een goede remedie: die heeft een alcoholgehalte van slechts 8,5% met een zuurgraad van 14! “To wake you up”, zegt Dirk. Nou, dat lukt! (Van deze wijn maakt hij overigens een mousserende). We proeven een drietal witte wijnen van dezelfde terroir die op dezelfde wijze zijn gemaakt maar elk in een ander vat bewaard worden. De verschillen zijn opmerkelijk. Waar de een zo superstrak overkomt dat je meteen denkt aan oesters is de ander verleidelijk als de lente. Een volgende witte die we proeven heeft een bijzonder stalgeur. Reductie, volgens Dirk. Veel wijnmakers zijn daar bang voor omdat hierdoor het fruit verdwijnt. Dirk is niet bang. “Terroirwijnen bestaan niet meer“, schreeuwt hij bijna wanhopig uit. “Sommige wijnmakers halen alles uit een wijn om er vervolgens van alles in te stoppen om de wijn te maken die ze voor ogen hebben. Zo werk ik niet. Wij doen niets anders dan de wijn helpen. Gewoon wachten tot de fermentatie begint bijvoorbeeld en geen gistsoorten toevoegen”.  Als afsluiter proeven we de Charme, waarvan de druiven met de voeten zijn getreden zoals in een eerdere blog geschreven. Dit is een blend uit twee vaten en hij is mooi! Weer veel kersenfruit en een licht stallige neus.

Jonge varkentjes en oude wijnen

Een interessante ochtend, tijd voor de lunch. Dirk neemt ons mee naar een van zijn favoriete restaurants, Rei dos Leitões dat, zoals de naam al doet vermoeden, gespecialiseerd in… speenvarkens! Een prachtige tafel staat voor ons klaar als we binnenkomen en we genieten met volle teugen. Niet alleen van de overheerlijke gerechten, maar ook van de oude wijnen die Dirk bewaarde uit een aankoop van een oude kelder. Leuk!

Het was weer een dag met een gouden randje. En morgen staat er nóg zo een op het programma. Wordt vervolgd!

LINKS:

Meer lezen over deze Niepoort-trip? Lees over een warm welkom op dag 1 ,  over het treden van de druiven in de lagares  en over een bijzondere lunch en bezoek aan de wijnmakerij 

Importeur: Horizon Wines

Geen enkel culinair nieuwtje missen? Schrijf je dan hier in voor onze wekelijkse nieuwsbrief!

#Niepoort
#porthuis
#port